Пейзажная лірыка Янкі Купалы сагрэта глыбокім пачуццём любові да свайго роднага краю. Адзін з лепшых узораў - верш "Явар і каліна". Калі яго чытаеш, ярка ўяўляеш сабе паэтычную карціну прыроды: толькі што сышоў снег, і явар з прыгажуняй-калінай стаяць у даліне над цёмным ярам, а іх лісцікі дружна цягнуцца да светлага і яснага неба, мыюцца вясновымі дажджамі і лашчацца пад цёплым вясновым сонейкам. А чорнымі начамі яны слухаюць смех русалак пад поўным месяцам і плёскат вады ў крыніцы. Твор прасякнуты філасофскай ідэяй бясконцасці жыцця, прыроды, яе зменлівасці. У вершы зліліся каханне, радасць вясновага абуджэння, пяшчота, легенды і паданні беларускай зямлі.
Песняй вясны лебядзінаю,
Скінуўшы зімнія чары,
Шэпчуцца явар з калінаю
Ў сумнай даліне над ярам.
Лісцікі зеленяй хваляцца
Небу панятлівай мовай:
Росамі мыюцца раніцай,
Песцяцца сонцам паўднёвым...
Бібліятэка №14 ім. Ф.Багушэвіча прапануе Вам у філвордзе ўрывак з верша Янкі Купалы "Явар і каліна". Жадаем поспеху!
